Technologia
Technologia produkcji:
Technologia produkcji siatki cięto-ciągnionej polega na jednoczesnym nacinaniu i rozciąganiu blachy, w wyniku czego powstaje ażurowa monolityczna struktura o trójwymiarowej powierzchni. Z jednego metra bieżącego materiału wsadowego powstaje bezodpadowo wielokrotnie większa ilość siatki o płynnie ustawialnych parametrach takich jak rozciągnięcie, grubość mostka, prześwit. Romboidalne bądź heksagonalne oczka nie posiadają żadnych styków i ruchomych połączeń, dlatego zastosowanie siatki cięto-ciągnionej daje gwarancje stałości wymiarów oczka nawet pod wpływem nacisku. Podczas produkcji nie powstają żadne ubytki i odpady, przez co dodatkową zaletą siatki Ledóchowskiego jest oszczędność materiału.
Historia:
Wynalazcą i właścicielem patentu siatki cięto-ciągnionej jest Brytyjczyk John French Golding. Swój wynalazek opatentował w 1884 roku po czym nawiązał współpracę z Mathew Grayem, Christopherem Furnessem i Robertem Irvingiem Jr., którzy wraz z WB Close wprowadzili produkcję siatek cięto-ciągnionych w Hartlepool.
Na arenie Polski za prekursora produkcji tego typu siatki uważa się hrabiego Stanisława Ledóchowskiego, stąd materiał ten znany jest także jako siatka Ledóchowskiego. Początki produkcji sięgające 1921 r. rozpoczęły się w założonej przez hrabiego Polskiej Fabryce Siatki Jednolitej im. Hrabiego Stanisława Ledóchowskiego SA, zlokalizowanej niegdyś przy ul. Przemysłowej 24 w Warszawie.
